Goed georganiseerd, netjes verzorgd, gemotiveerd, messcherp, de neuzen dezelfde kant op, een sterk collectief dat goed samenwerkt en elkaar – waar nodig – op de juiste plek zet. HJSC 2 toonde zich zaterdag van zijn beste kant tijdens de jaarlijkse teamfoto. Helaas sneuvelden enkele van deze elementen tijdens het duel met Heerenveen 3. Maar daarover leest u zo meer. De teamfoto’s zijn gemaakt, dus ook speelronde drie van het seizoen mag gerust weer een succes worden genoemd.

Na de keurige uitzege van een week eerder op Oudehaske en bijbehorend wedstrijdverslag, lag de lat afgelopen zaterdag weer hoog voor de ploeg en de stikjeskriuwer. Voor het eerst sinds 6 september mocht HJSC 2 weer eens een thuiswedstrijd spelen. Kon HJSC, net als een paar weken geleden tegen Bolsward, opnieuw goed meekomen tegen een van de titelkandidaten van de reserve vijfde klasse?

Aan het tactisch plan kon het niet liggen. De vorige week gevonden succesformule van Timo en Rommert werd ook nu weer geïnstalleerd, wat opnieuw tot een 1-4-4-2-opstelling leidde. Wel met een paar andere poppetjes dan een week geleden. Op doel weer onze betrouwbare sluitpost Matsoe Matsoe. Een ervaren achterhoede, bestaande uit Wiebe Bale, de stikjeskriuwer, Diego en DJ. Het viermansmiddenveld werd gevormd door Colinho, box-to-box Folkert, Thoetie en op 10 Arie Boomsma met zijn wilde lokken en haarbandje. Voorin onze kilomtervreters mooie Remco en vederlichte Mark. Liefst twee grensrechters meldden zich rond half 1 bij scheidsrechter El Gardinero. Feite keerde terug (want teamfoto) en ook Robert was er natuurlijk weer bij. Helaas wel te laat voor de teamfoto. Op de bank Lars P de kazerneflitser, Eppie en doelman Wanny die als veldspeler mocht opdraven.

Na een handjevol clichés waar geen speld tussen te krijgen was, volgde toch nog een aanvullende tip. Nadat Timo constateerde dat de opponent uit Heerenveen iets meer box-to-box spelers had meegenomen dan wij, leek het ons technische duo een goed idee om het tempo wat uit de wedstrijd te halen. Nu is dat ons wel toevertrouwd.

Nadat we onder een staande ovatie van de tegenstander het veld betraden en vervolgens de toss verloren, floot El Gardinero de wedstrijd in beweging. Al snel was duidelijk dat we een tegenstander van formaat troffen. Maar HJSC had de zaakjes defensief goed op orde, de buitenspelval werkte voortreffelijk, haalde vakkundig het tempo uit de wedstrijd en creëerde voor rust zelfs de beste kansen. Twee keer mocht Mark alleen op de doelman van Heerenveen af, maar twee keer deed het ronde gevaarte niet wat Mark als opdracht meegaf. Helaas viel DJ wel uit met een liesblessure. Een fikse aderlating en ook voor DJ zelf onprettig met de 90’s en 00’s party die avond nog in het verschiet bij onze hoofdsponsor dorpshuis Oan it Far.

Na een collectieve uitbrander van het technische en vlaggende hart in de rust over het lage tempo en het afleveren van een waardeloze eerste helft, gooiden we het in de tweede helft over een aanvallendere boeg. Helaas bleef Heerenveen, nadat de grensrechter door El Gardinero aan de juiste zijkant van het veld werd gedirigeerd, wel de eigen tactiek hanteren en schakelde het een tandje bij. Twintig minuten later stonden de bezoekers op een comfortabele 0-3-voorsprong en was de wedstrijd gespeeld. Het kwaliteitsverschil was na rust duidelijk en pas in het laatste kwartier ging de storm een beetje liggen.

Colinho was met zijn hoofd al bij de 90’s en 00’s party van die avond, want hij begon al rond de klok van 2 te hakken en te zagen. Vanuit de daaropvolgende strafschop van de Heerenveense cultheld werd het 0-4. In de slotminuut werd alsnog de eer gered door Remco op aangeven van Eppie. Toch nog een doelpuntje! Meteen daarna floot de prima leidende arbiter deze sportieve wedstrijd af. Volgende week gelukkig weer een thuisduel, dan komt Sweltsjes 2 (Koudum) op bezoek. Hopelijk is

iedereen dan weer een beetje bekomen van de 90’s en 00’s party. Want ondanks de slijtageslag op het veld was het gros van de selectie nog tot diep in de nacht in de aussie te bewonderen.

Ondanks de ketser van zaterdag toch nog even een paar awards, want die zijn er altijd.

De Sint Annaparochie-award (kenners weten waarom deze award deze naam draagt) is voor Wiebe Bale, die vlak voor rust iets te laat was met zijn interceptie en onbedoeld zijn tegenstander een klein vlieglesje gaf.

De Andrelon–award is voor Arie Boomsma, want deze schitterende lokken krijg je natuurlijk niet zomaar.

De Groengoed Menken–award is voor de stikjeskriuwer, want op de midmid toonde hij flink wat gelijkenissen met een tweedehands tuinhark.

De Witte Raaf–trofee is voor de cornerwissel na rust tussen Thoetie en de iets gefrustreerde box-to-box-Folkert. Nog nooit eerder gezien dat we de cornernemer wisselen tussen opeenvolgende hoekschoppen in.

De Sjonnie Heitinga–award is voor Timo en Rommert en hun schitterende rijtje clichés op het opstellingsvel.

De Hoogmoed komt voor de val–award is daarna voor Thoetie zelf, want om na dat stukje bravoure bij dezelfde hoekschop onderuit te glijden en een counter in te leiden kan niet onbestraft blijven.

De wat heeft het voor zin–award is voor onze kersverse ambtenaar, want wat doe je in hemelsnaam half oktober in Winterberg als er nog helemaal geen sneeuw ligt? Alsof je naar de McDonalds gaat voor de gratis wifi.

Man of the Match is niemand minder dan DJ, die gewoon met 0-0 gelijkspeelde. Mooi puntsje!