Op Slotoffensief.nl, hét voetbalplatform van Friesland verscheen deze week een prachtig stuk over onze staantribune. Onderstaand het artikel geschreven door Piet Jan Nauta. 

De HJSC Wall of Fame; een ode aan het verleden én de toekomst. ‘Zullen we nog even bij pake kijken?’

Het Friese amateurvoetbal zit boordevol met tot de verbeelding sprekende trekpleisters. Neem de accommodatie van Stormvogels’64 in Achlum, het bruggetje van Hielpen of de tribune (plus restaurant) van LSC 1890. Bij de Hommertser Jutrijper Sport Combinatie (HJSC) zijn ze maar al te trots op hun staantribune schuin achter het doel, met daarin een heuse HJSC-Wall of Fame. Het ruim drie jaar oude eerbetoon is weliswaar nog geen tot de verbeelding sprekende trekpleister in de ogen van de Friezen, maar we merken dat bezoekers van sportpark Oan it Far doorgaans wel even een kijkje nemen bij onze muur.

Als lid van een voetbalclub uit een gemeenschap van nog geen duizend inwoners en iemand die in zijn tijd als amateurvoetbalvolger voor het Friesch Dagblad alle voetbalclubs in Friesland heeft bezocht, zie ik al jaren het belang van een voetbalclub voor een dorp. Gemeenschappen die al jaren steeds meer voorzieningen kwijtraken, kunnen gelukkig nog wel leunen op hun voetbalclub.

En eigenlijk lijken we ook allemaal op elkaar. Iedere club heeft bijvoorbeeld een Durk, zo’n man die bijna op de club woont. Een Rinze of Sjoerd, die elk grassprietje op het veld haast persoonlijk kennen. Een Rohald, die nooit eens ‘nee’ zegt als er eens iets moet gebeuren bij de club. Of een Grietje, als boekjesverkoopster jarenlang het eerste gezicht dat je als bezoeker trof bij de ingang van het sportcomplex.

Kloppende hart
Ik zie HJSC door mijn subjectieve bril dan ook als het kloppende hart van Jutrijp-Hommerts. Hier worden mensen zes dagen in de week door sport samengebracht, met als ultiem hoogtepunt de zaterdagmiddag. Natuurlijk is het mooi als HJSC wint, maar diep vanbinnen gaat het om iets belangrijkers; het samenzijn met je dorps- en clubgenoten en vaak ook familie. Het treffen van (oude) bekenden en zien dat het goed met ze gaat.

Want een club wordt gevormd door mensen. Het gaat hier om de lokale helden wiens roem vaak eindigt bij het doorstreepte plaatsnaambord, maar daarom niet minder impact hebben op de gemeenschap dan ieder ander bekend figuur. In de ogen van de plaatselijke jeugd uit Hommerts-Jutrijp spreekt Justin Boonstra meer tot de verbeelding dan Oebele Schokker, terwijl er op de Friese amateurvelden geen mooiere voetballer heeft rondgelopen dan de Maradona fan de Wâlden. En waar er in Friesland bij de naam HJSC waarschijnlijk als eerste wordt gedacht aan misschien wel onze bekendste voetballer Haaye Wittermans, is ‘Mister HJSC’ toch echt Thijs Dijkstra.

Verhalen voor de volgende generatie
Kort na het overlijden van Johan Cruijff deed Riemer van der Velde een uitspraak die me in al die jaren is bijgebleven. ‘Een profeet is in zijn eigen land niet geëerd’, zei meneer Van der Velde, waarmee hij eigenlijk wilde zeggen dat, hoewel Cruijff wereldwijd als een van de grootste voetballers aller tijden wordt gezien, hij in Nederland niet altijd de waardering kreeg die hij misschien wel verdiende. In feite zal een vrijwilliger of amateurvoetballer ook nooit de waardering krijgen die hij of zij verdient voor alle tijd en energie die kosteloos in de club is gestoken. Maar hoe kun je dit als club toch proberen? En hoe bewaar je de historie van de club en vertel je de verhalen door aan een volgende generatie, op een manier die voor iedereen zichtbaar en toegankelijk is?

Wall of Fame
Het antwoord in 2022 was een muur gevuld met clubiconen, historische wedstrijden, anekdotes, gebeurtenissen en mijlpalen uit de bijna 75-jarige geschiedenis van onze voetbalvereniging. Samen met toenmalige LC-journalisten en dorpsgenoten Peter van der Meeren en Cor de Boer maakten we met zijn drieën een selectie van 75 onderwerpen uit een onbeperkt arsenaal aan HJSC-verhalen. De fraaie vormgeving is het werk van Alie Veenhuizen. Vanaf 12 april 2022, de dag dat HJSC 75 jaar bestond, werd de muur iedere dag aangevuld met een nieuw verhaal op een ‘tegel’ van A3-formaat. De 75e en laatste plaat werd tijdens de jaarlijkse HJSC-dagen vastgeschroefd aan de Wall of Fame.

Verhalen met een serieuzere toon, maar vaak ook met een vleugje humor. Over ‘Ús Abe’; oprichter Abe Tjalma. Over onze wasvrouwen Hannie en Ittie, die bij elkaar opgeteld al meer dan 70 jaar de tenues van HJSC 1 en HJSC 2 wassen en een hekel hebben aan spelers die hun teennagels niet op tijd knippen. Over een zak aardappelen, waarin eigenlijk een paar voetbalschoenen hoorden te zitten. Een HJSC’er die een balletje hooghield met Ruud Gullit een beroemde Friese kaatser die achterna werd gezeten door een vader van een speler aan wie hij net een schop had verkocht.

En wat te denken van ons allereerste vrouwenteam? En de keer dat we het nieuws haalden met het inbrengen van een niet speelgerechtigde speler in de verlenging van een nacompetitiewedstrijd, die uitgerekend ook nog de winnende goal maakte? Een winnende goal die later werd teruggedraaid, met degradatie als gevolg.

Mient Raap Tribune
En dan zijn er nog zoveel meer verhalen te vertellen, waarbij we de man naar wie onze overdekte staantribune is vernoemd niet vergeten mag worden; Mient Raap. Wiens liefde voor HJSC groter is dan het aantal doelpunten die we in bijna 79 jaar hebben gemaakt. Speciaal voor de ‘harde wind en regen, maar soms ook zonneschijn’ (zin uit het clublied van HJSC) werd de in 2013 aangelegde staantribune in 2023 aangevuld met een overkapping. Mient, die voor decennia aan plakboeken heeft vol uitslagen en artikelen, was het die de tribune officieel mocht openen en sindsdien hebben al vele regendruppels de hoofden van trouwe HJSC-supporters en fans van de tegenpartij gemist. Op koude dagen wordt al over een uitbreiding gesproken. ‘Misschien kunnen we terrasheaters ophangen?

Of de Wall of Fame zelf ooit nog uitgebreid gaat worden? Wie weet. Ontbreken er nog verhalen die er wel een plek verdienen? Ongetwijfeld. Maar de Wall of Fame is niet alleen een ode aan het verleden. Het is ook een herinnering aan het belang van een voetbalclub in het dorp. HJSC leeft voort en is in de afgelopen drie jaar al heel wat anekdotes en twee kampioenschappen rijker geworden. Die zouden ook zo op een tegel aan deze muur kunnen.

‘Zullen we eerst nog even bij pake kijken?’
De HJSC Wall of Fame biedt iedere HJSC’er waarde op zijn of haar eigen manier. Voor de één brengt het een herinnering aan een kampioenschap, voor de ander aan een voormalig teamgenoot en weer een ander een blij gevoel aan een mooie periode uit hun leven. En wat het mij persoonlijk brengt? De kans om mijn eerste kampioenschap als speler van HJSC alsnog te vieren met mijn vader, die dankzij zijn plek op de Wall of Fame ook een levende herinnering blijft voor mijn kinderen. “Zullen we eerst nog even bij pake kijken?”, klinkt het na een mooie zaterdagmiddag. Zo blijft onze toekomst ons verleden kennen. Waarna de bal weer onder de arm gaat en we na het laatste fluitsignaal weer huiswaarts keren.

Klik hier voor het artikel op de site van Slotoffensief.nl