Op deze pagina is te lezen hoe de Hommerts-Jutrijper-Sport-Combinatie is ontstaan. De tekst is afkomstig uit het jubileumboek HJSC 1947-1997, geschreven door Henk van der Veer.
Lees ook:
Kampioenschap HJSC 1 (2018-2019)
Kampioenschap HJSC 1 (2023-2024)
75-jaar HJSC
Ruim veertig jaar terug werd er al een programmaboekje van de HJSC uitgebracht. Klik op onderstaande links om deze programmaboekjes te bekijken.
Programmaboekje april 1967
Programmaboekje september 1967
Programmaboekje november 1967
Hoe sil de foriening hjitte?
De officiële oprichtingsdatum van de voetbalvereniging Hommerts-Jutrijper-Sport-Combinatie is twaalf april 1947. Toen kwam een stel enthousiaste voetballers bij elkaar in ‘it lokaal bij de brêge’. Nadat Abe Tjalma zijn korte maar duidelijke toespraak over het oprichten van een voetbalclub heeft gehouden “lûke in fûge 20 man de dryste skuon oan en sette har namme”, zo staat in het HJSC-notulenboek te lezen. Hierna wordt er een bestuur gekozen: Lolle van der Gaast wordt de eerste HJSC-voorzitter, Jelle Dijkstra neemt het secretariaat voor zijn rekening en Pieter Pietersma wordt penningmeester. De andere bestuurszaken worden behartigd door Abe Tjalma en Anne Feenstra.
Als we een stukje verder in het HJSC-notulenboek “omsneupe” komen we in de aantekeningen van de tweede vergadering (21 april 1947) de volgende vraag van voorzitter Van der Gaast tegen: “Hoe sil de foriening hjitte?”. Hij geeft zelf het antwoord op de vraag: “Wij moatte de âlde namme Hommerts-Jutryper-Sport-Combinatie mar wer ha”. De aanwezigen gaan akkoord met de naam. Lezen wij hier de “âlde namme”? Dat zou dus inhouden dat er eerder een club met die naam heeft bestaan? Het antwoord op dat “mysterie” wordt gegeven door een aanvraag uit het archief van de gemeente Wymbritseradiel. Voor het organiseren van een verloting op achttien januari 1934 vragen Tousaint Nauta en Roel Dozeman namens HJSC toestemming aan het gemeentebestuur. De naam HJSC werd dus al in de dertiger jaren gebruikt en het zal niemand verbazen dat er toen in onze dorpen ook al aan sport werd gedaan.
Achter de ‘nije huzen’
Na de oprichtingsvergadering pakt het bestuur de zaken meteen energiek aan. Een van de allereerste dingen waarmee begonnen wordt is het zoeken van een geschikt terrein. Dat wordt gevonden ten oosten van de Rijksstraatweg te Hommerts of zoals de volksmond in die dagen pleegt te zeggen “it stikje lân achter de nije huzen”. Eigenaar van dat “stikje lân is A.Cnossen, “wonende te Hommerts no. 104” . In de huurovereenkomst staan o.a. de volgende voorwaarden:
Het terrein wordt gebruikt ten behoeve van het beoefenen der voetbalsport in de zaterdag-competitie der Koninklijke Nederlandsche Voetbalbond. Hierbij wordt uitdrukkelijk vastgesteld dat op zondagen geen gebruik van het terrein kan worden gemaakt. Voorts is bepaald dat het grasgewas te allen tijde eigendom der verhuurder blijft. De kosten van het onderhoud der afrastingen en het aldaar aanwezige toegangshek komen ten laste van de huurder, waarbij tevens de draden der afrastering zo gespannen dienen te worden dat deze als kering van klei vee bestand dienen te zijn.
Het “stikje lân” is dus al snel gevonden, maar dat wil nog niet zeggen dat het ook geschikt is als voetbalterrein. De actieve (bestuurs-) leden moeten de mouwen opstropen om het terrein speelklaar te krijgen. Er verdwijnen maar liefst 750 afwateringsbuizen in de grond, de greppels worden geslecht en Freark Hoeksma en Andries Dijkstra verzorgen het “timmerwurk”. Ander namen die steeds weer naar voren komen als het om pionierswerk gaat zijn o.a.(!) G. Veldhuis, B.S. Bouma, D. Bosma, Joh. Wittermans, S. Walsweer, W. v.d. Hoek, G. Dijkstra, H. Visser en J. Dozeman. Het schijnt dat de eerste doelpalen van HJSC gemaakt zijn van overbodig geworden telegraafpalen uit Ozingahuizen. Volgens oud-bestuurslid Jan Haagsma een mooie anekdote, maar zo zegt hij: “De earste goalpeallen fan HJSC wiene sa fjouwerkant as’t mar kin”.
En nu wij toch bezig zijn oude verhalen uit het grijze verleden op te halen, hoe zat het met de kleuren van het eerste HJSC-tenue? In de notulen lezen wij hierover: “F. de Jong hat yn Snits brúne shirtjes lizzen sjoen , en omdat dat ris hwat oars is as gewoanlik, liket it de foriening skoan ta, dat sa mûglik yn it wyt broekje en brún shirtsje foetballe wurde sil”.
Navraag bij oudere HJSC-ers leert ons dat de leden van HJSC altijd in groene shirts en witte broek gevoetbald hebben. Een praktische reden lag hieraan ten grondslag. De korfbalclub had namelijk ook een groenwitte outfit zodat spelers die èn korfbalden èn voetbalden geen onnodige kosten hoefden te maken. En bovendien de oorlog was nog niet zo lang verleden tijd en de naam “Bruinhemden” was nu niet bepaald een erenaam. In het Sneeker Nieuwsblad van dinsdag drie februari 1948 wordt het verhaal over de kleding bevestigd: “Sneontemiddei spile HJSC 1 in wedstriid tsjin Bolswardia 1 foar de kompetysje. HJSC spile dizze middei foar it earst yn ‘e nije kleuren grien-wyt, hwat in hiele forbettering foar de ploech is, dat se nou allegeare gelyk yn ‘e klean binne”.
Dat de jonge voetbalvereniging de korfballers geen strobreed in de weg wil leggen blijkt ook uit het feit dat de ‘trainingsavonden’ zo uitgezocht worden dat de mogelijkheid bestaat om van beide clubs lid te zijn. Het voetbalveld wordt later ook onderverhuurd aan de korfballers en gezamenlijke feestavonden zijn in die jaren een daverend succes!